Douchegels die ik gebruik

Een aantal maanden geleden las ik op een ander blog een post over de blogger haar favoriete douchegels. Ik wilde ook graag de mijne delen maar kwam daar telkens niet aan toe. Nou heb ik geen enorme douchegelverzameling en vallen niet alle douchegels die ik gebruik in de categorie “favoriet”. Ik deel dus hier zowel douchegels waar ik blij van word als douchegels die ik wat minder vind maar toch gebruik.

1. Weleda Duindoorn Vitaliseringsdouche. Deze heeft mijn zus voor mijn verjaardag bij De Tuinen gekocht. Zij heeft hem bij een fysieke winkel gekocht maar hij is ook online beschikbaar voor €8,09 voor 200ml. Deze douchegel heeft een frisse geur. Ik ruik vooral de citrusgeuren die eraan zijn toegevoegd. Duindoorn kende ik niet maar mijn man zegt dat het niet zo ruikt. Deze douchegel is vooral geschikt om ’s ochtends mee te douchen, want door zijn verfrissende geur ben je wel gelijk wakker. Ik douche alleen niet zo vaak ’s ochtends.

2. Sante Douche Family XL Kokos-Vanille. Gekocht bij Drogisterij.net, €8,05 voor 500ml. Kokos en vanille zijn mijn favoriete geuren. Ik moet helaas zeggen dat ik deze douchegel noch naar kokos, noch naar vanille vind ruiken. Ik moet echt mijn best doen om deze geuren eruit te halen maar dan ruik ik wel een klein beetje kokos. De vanille moet ik er echt bij verzinnen. Ik vind de geur vrij fris en dat had ik niet verwacht van de combi kokos/vanille. Valt me tegen. Een ander nadeel is dat deze douchegel in een pompdispenser zit, wat het erg lastig aanbrengen maakt als je zo onhandig bent als ik.

3. Fa Douchegel Vanille-Honing. Ook gekocht bij Drogisterij.net, €1,99 voor 250ml. Dit is de goedkoopste douchegel in het rijtje. Deze douchegel is echt geweldig! Hij voelt lekker romig aan bij het aanbrengen en schuimt ook nog eens. De geuren, vooral die van vanille, zijn duidelijk aanwezig maar niet overdreven sterk. Echt een aanrader!

4. Coconut Shower Cream van The Body Shop, €7,- voor 200ml. Deze douchegel is natuurlijk vrij duur maar hij is dat meer dan waard. De shower cream schuimt fijn. Hij heeft een vrij frisse kokosgeur die lang blijft hangen. De shower cream is dikker van substantie dan de andere producten die ik hier noem. Ik ben er nog niet uit of ik dat een voordeel of een nadeel vind.

Welke douchegel vind jij lekker? Heb je nog ideeën voor een vervolg op deze post? Het lijkt me nl. heel leuk om veel verschillende douchegels uit te proberen.

Review: Medium gift coconut van The Body Shop

Ik geef toe, ik heb geen verstand van beauty. Toen ik dertien was en in de brugklas zat, had de klasgenoot die ik getrokken had met Sintekrlaas “iets van The Body Shop” op haar verlanglijstje staan. Ik had geen idee wat The Body Shop was en kan me nu niet meer herinneren of ik daadwerkelijk daarheen ben gegaan om een cadeautje voor haar te kopen. Buiten mogelijk die keer om ben ik pas afgelopen maart voor het eerst in The Body Shop geweest. Ja, op mijn 28ste. Ik ging toen met mijn man naar het grote winkelcentrum van Oberhausen en had het ineens in mijn hoofd dat ik huidverzorgingsproducten wou hebben, dus op naar The Body Shop. Ik kocht er de honeymania™ shower cream en was gelijk van plan sowieso nog veel meer producten te gaan kopen. Ik vond ze echter steeds te duur. Toen ik dan via de ING rentepuntenwinkel een cadeaubon van The Body Shop kocht voor de helft van de prijs, moest ik dus wel. Helaas kwam ik er pas achteraf achter dat die niet online in te wisselen is. Tja, en toen had ik al een heel verlanglijstje.

Een paar maanden geleden kocht ik bij de stationswinkel in Wolfheze een shampoo met kokosgeur. Sindsdien noemt mijn man mij “kokoskoekje”. Om dus mijn imago nog wat te versterken, besloot ik iets uit de coconutlijn te kopen. Ik twijfelde tussen de ultimate luxuries en de medium gift set. Uiteindelijk ben ik voor de medium gift set gegaan, mede omdat de ultimate-luxuriesset uitverkocht was.

In de medium gift set coconut zitten de volgende producten:

• Coconut Body Butter 200ml


• Coconut Body Scrub 200ml


• Coconut Eau de Toilette 30ml


• Coconut Lip Butter 10ml


• Cream Mini Bath Lily

De verpakking is niet heel bijzonder: een schoenendoosachtige box met strik eromheen. Hierin zit een plastic verpakking waar de producten heel moeilijk uit te krijgen zijn. Ik had eigenlijk een foto willen laten maken maar toen ik de producten eenmaal los had, was ik zo blij dat ik ze er niet meer opnieuw in wilde doen.

Body butter had ik al willen hebben sinds ik in maart bj The Body Shop in Oberhausen was. €16,- vond ik echter toen wat te duur. Nou kost de medium gift set €39,-, dus dat is nog duurder. Nou ja. Op de site van The Body Shop staat dat je eerst de huid moet scrubben met body scrub. Dit uiteraard na het douchen met douchegel. Gelukkig zit in de gift set ook body scrub. Ik wist amper wat dit was. Ineens zaten er alelmaal rare korreltjes op mijn huid! Haha. De eerste keer dat ik hem gebruikte, vond ik er weinig aan. Het ruikt wel lekker maar om nou te zeggen dat mijn huid er zachter van aanvoelde, nee. Je moet body scrub met cirkelende bewegingen inmasseren en daar had ik de eerste keer niet aan gedacht. De tweede keer werkte het wel!

Hierna dus de body butter aanbrengen. Ik vind de body butter heerlijk aanvoelen en hij trekt snel in. Of het de body scrub alleen is of ook de body butter, weet ik niet maar mijn huid voelt fijn zacht aan. Ik vind ook zowel de body butter als de body scrub lekker ruiken. Niet te sterk en niet te subtiel.

De eau de toilette heeft daarentegen een vrij sterke kokosgeur. De geur blijft ook lang hangen. Ik had gisteren aan het begin van de middag de eau de toilette opgedaan en zelfs nadat ik ’s avonds knoflook had gegeten, rook ik het nog een beetje.

Van lip butter had ik nog nooit gehord. Ik verwachtte een stick à la Labello of zo maar het is een klein potje. Ik heb nog niet uitgevonden hoe je deze eigenlijk moet aanbregen, dus ik doe het maar gewoon met mijn vinger. Er zit een vrij subtiel kokossmaakje aan en hij ruikt ook niet heel sterk. Mijn lippen voelen wel iets beter aan. Volgens de site van The Body Shop moet je eerst de losse velletjes van je lippen verwijderen met de lip scuff maar die heb ik niet.

Tot slot de bath lily. Ook die kende ik niet maar toen ik hem zag, herkende ik hem wel. Mijn oma had geloof ik zo’n ding. Het is een soort gaasachtig ding aan een touwtje in de vorm van een suikerspin. De Nedelrandse site van The Body Shop heeft er geen beschrijving bij maar op de Amerikaanse site staat dat het ding helpt dode huidcellen te verwijderen. Dan klopte het dus toch dat ik het ding gebruikte om mijn body scrub op te doen, hoop ik. Er staat bij de omschrijving van de gift set dat deze bath lily “mini” is maar hij is minstens tien centimeter in diameter. Ik vind hem niet echt klein.

Alles bij elkaar is de medium gift coconut een leuke set met goed bij elkaar passende producten. Ik heb nog niet uitgerekend of je met deze geschenkset goedkoper uit bent dan met de losse producten. Ik vind het echter sowieso een voordeel dat ik niet de producten bij elkaar hoef te zoeken en dat ik met voor mij nieuwe producten kan kennismaken.

Boek: Speciale mama’s door Stephanie Kaars

Ongeveer een halfjaar geleden las ik in het tijdschrift Mijn geheim over Stephanie Kaars en haar nieuwe boek Speciale mama’s. Helaas was het boek toen nog niet als eBook verkrijgbaar en ook niet als luisterboek via de blindenbibliotheek. Sinds deze maand is de eBookversie uit en ik heb hem gelijk gekocht.

In Speciale mama’s delen een aantal moeders van gehandicapte of zieke kinderen hun verhaal. Als je moeder wordt, hoop je vaak op een gezond kind. Bij deze moeders ging die wens niet in vervulling. Sommige van hun kindjes bleken tijdens de zwangerschap of bij de geboorte al gehandicapt, terwijl dit bij anderen later pas bleek. Sommigen kregen op latere leeftijd een ziekte of beperking.

Kaars is zelf moeder van Sterre (2008), die vlak na de geboorte een hersenbeschadiging opliep en hierdoor cerebrale parese heeft, waardoor ze niet goed kan lopen of praten. Kaars is journalist en schreef eerder twee boeken over haar leven met Sterre. In Speciale mama’s deelt ook zij kort haar verhaal.

In het boek komen verder veel moeders aan het woord van kinderen met allerlei soorten aandoeningen, variërend van autisme tot blindheid en van slechthorendheid tot kanker. De verhalen zijn zo opgebouwd, dat iedere moeder deelt wat de beperking of ziekte van haar kind haar heeft gebracht. Dit zijn vaak mooie dingen als een andere kijk op het leven, waardoor de moeders minder verwachtingen hebben en meer genieten van de kleine dingen. Uiteraard geven sommige moeders ook aan dat de beperking van hun kind hun heel veel verdriet heeft gebracht.

De moders delen ook elk het mooiste dat ooit over hun gehandicapte of zieke kinderen is gezegd. Ook dit zijn hele verschillende maar vaak hartverwarmende dingen.

Ook de schaduwkant van het moeder zijn van een gehandcapt of ziek kind wordt wel belicht hoor. Zo geeft de moeder van een kind met het syndroom van Down aan dat haar dochter heel onbevangen is. Mooi, maar het kan ook leiden tot overmoedigheid.

Ik ken veel gehandicapte volwassenen die een hekel hebben aan “inspiraporn”, zoals inspirerende verhalen over mensen met een beperking of mensen die een tegensalg moesten verwerken, schertsend worden genoemd. Men vindt dat deze verhalen meer dienen om de lezer te laten juichen dat hij niet deze moelijkheden hoeft tegen te komen, dan om daadwerkelik het leven met een handicap goed weer te geven. Nou, laat mij dan die gehandicapte zijn die wel van “inspiraporn” houdt. En nee, ik be niet immuun voor het genoemde effect maar ik zit daar niet mee. Zelf ken ik wel de kant van leven met een handicap dat je toch vecht tegen onrealistische verwachtingen. Wat dat betreft kan ik verdrietig worden van een boek als dit. Toch vind ik het ook heel mooi.